Zakazana miłość
Szeroka rzeka, płynąca w oddali,
Bujana łódka na morza fali,
Uśmiechy od Twojej twarzy bijące,
Kwiaty cudownie pachnące na łące.
Serce Twe, przy moim cierpiące,
Usta obfite, czerwone, gorące.
W proch me marzenia życie obróciło,
Wszystko co piękne było, zakończyło.
Mój smutek miłość twa stworzyła,
Twój, moja dusza zakończyć marzyła,
Oboje strapieni w otchłani chaosu,
Nie sprzeciwiamy się naszemu losu.
Choć moje serce miłości spragnione,
Przez swą męke prawie wykonczone,
Porzucić Ciebie nigdy nie zamierza,
Choć innymi słowy się przed Tobą
zwierza.
By móc Ci pomóc w każdej trudnej chwili,
Byśmy w życiu samotni nie byli,
Byś przyjaciela upragnionego miała,
Mimo, że kochał,Ty wcale nie chciałaś.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.