Zakazany...
Gdzieś wśród czterech ścian mojej
celi....
Pośród czarnej mgły nienawiści....
Gdzie smutek samotnie dryfuje....
Nasze ciała splątane miłością....
Mówią "rodzina"
Zakazują strachem....
Zabraniają ciepła skóry.....
Odbierają Ciebie razem z całym
sercem....
I wiem ze nie odejdziesz....
Siła Twojej miłości zwycięża mury
Zabija nienawiść ludzką
Przyciąga do siebie moje stęsknione
ciało....
Wiem że jesteś
Wiem ze będziesz
Na wieki...
autor
AniaK
Dodano: 2004-12-03 15:54:56
Ten wiersz przeczytano 741 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.