Zaklęty wśród ulic szarości

Zaklęty wśród ulic szarości,zaklęty wśród zgiełku przemijania,
trwam w niepewnosci,czy zdążę wsiąść do upragnionego rydwanu?
Czy spojrzy w mą stronę,ta co chciałaby me pragnienia ze swymi zaślubić?
Czy odnajdzie mnie,może ja ją odnajdę?Czy nie wydostanę się już z głuchej trwania próżni?
Podjąłem walkę,moim orężem wiara i nadzieja w nieba sens,
już i jeszcze wierzę,że miłość zechce do kolacji zaprosic mnie.
A potem sen wieczny w jawie uchwycony,z Tobą kroczył będę po wsze czasy,
tylko czy to się stanie,czy tylko łudzę się,potem w rzeczywistość spadnę?
Tak chcę żyć,lecz czas nie zatrzymuje się na herbatę,
nie słyszy wołań o pomoc,idzie swoim rytmem,jest przecież przemijaniem.
A ja boję się,że porwie mnie zbyt szybko,zbyt szybko ból powróci,
że nie zdarzy się,że to tylko krzyk ułudy.
Gdzie jesteś Aniele?Gdzie mam sypnąć miłości przynętą?
Abyś uratowała mnie od marzeń,a przyodziała w rzeczywistego spełnienia szatę,wyprostowała drogę krętą?
Chcę kochać Cię,spokojnie przytulić się do ciepła Twego,
wybaw mnie z szarości ulic,bądż mą królewną.
Niech każdy obłok będzie rumieńcem,obserwując nasze pola namiętności,
niech zapłonie księżyc,po cichu szepcąć o nas z nocą.
Niech herbata z cytryną poczeka,aż się nacieszymy zapachem rozkoszy,
niech obiad wystygnie,niech pukają i nikt im nie otworzy.
Wyjdżmy na ulice,ludziom opowiedzmy,jacy zakochani,
bądżmy przy sobie,juz nie czekajmy.
Szarość ulic przypomina że czas oblepić asfalt smutnym krokiem,
idę w życie.Może dziś skrzyżujemy niewinnosć spragnionych spojrzeń.

autor

rebel

Napisany: 2007-02-23 Dodano: 2007-02-23 10:56:42

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie