Zakłócenia na łączach
słowa nie współpracują
z wyobraźnią
obrazy w głowie zakłóca
bełkot chaotycznych myśli
chaos wymazuje
ze mnie normalność
włączam awaryjne myślenie
aby tylko nie zetliły się zwoje
dajcie mi puchar
z browarem mądrości
będę sączyć z niego
złote myśli
oczyszczę zagubioną duszę
natchnę swój umysł świeżością
albo
podarujcie miotłę
zrobię oblot pod chmurami
przewietrzę myśli
i wrócę na łącza
autor
@Najka@
Dodano: 2019-11-19 09:47:45
Ten wiersz przeczytano 4312 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Delikatna ironia z mądrym przekazem.
Oderwanie od ziemskiego pułapu zawsze dobrze czyni
odświeżając myśli. Bardzo fajny wiersz.
Pozdrawiam Najko.
Subtelna ironia podana równie delikatnie i w wesołym
klimacie, a chociaż to tylko farsa, pierwsza strofa
brzmi refleksyjnie i życiowo.
Przesyłam ukłony.
Tak czasem bywa
Pozdrawiam serdecznie :)
Człowiek czasem jest roztrzepany, niepoukładany. A
przodują w tym kobiety. :) Nie wiadomo skąd wziąć
klucz do złożenia łamigłówki.
Dobry wiersz Najko.
Ślę moc serdeczności. :)
Najka nam odleciała
w diabli ogon zaplątała.
Miłego dnia, bierz mnie z Sobą, ja też nieraz mam
wszystkiego dość.
Skłaniasz czytelnika do refleksji nad istotą wartości
słów.
Pozdrawiam.
Marek
Zaduma nad lotnością:) Miłego dnia:)
podoba mi się myślenie peelki :)) pozdrawiam
Chciałbym jedno i drugie, pozdrawiam ciepło.
fajne- moją miotłą można co nieco wymieść.
Trzeba aby głowa była szybsza od słowa, a najprościej
to zakraść się do raju i podprowadzić kosz jabłek
mądrości:)