Zakopane serce...

Szesc stóp pod ziemią zakopałam swoje serce
w pięknej, czerwonej butelce
Bez cierpienia chce życ
więc twarda musze byc
Serduszko miekkie i kruche było
zbyt dużo łez już uroniło
Nie tuliły go ciepłe ręce
lecz zło wbijało w nie skazone widelce
O litosc prosiło, krzyczało, płakało
a ból w dól je popychało
Teraz siedze na kupce mogiły
moje uczucia na zawsze zasneły

Zmieniłam sie w nieme kamienie ...

autor

Plinka

Dodano: 2006-12-02 15:21:14

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie