zalakowana koperta
Tęsknię za Toba w każdej kropli deszczu,
która spada.
W promykach słońca padających
na zielone liście parkowych drzew.
W każdej sekundzie, w której nie ma Cię
przy mnie pozostaje mi tylko wspomnienie po
Twoim oddechu, dotyku, szepcie.
Tęsknię za tym wszytkim, co robisz,
jak oddychasz, za wyrazem Twoich ust,
gdy wypowiadasz słowa,
lecz najbardziej tęsknię,
gdy noc okala świat,
gwiazdy jasno błyszczą,
a Ty pod jej osłoną jesteś gdzieś daleko
tysiące kilometrów ode mnie.
Wtedy odczuwam to najmocniej,
ale wiem, że wyjdziesz spod zasłony nocy i
nie będziesz juz zalakowaną kopertą, której
nigdy nie miałam szansy otworzyć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.