O żalu (monolog)
A kiedy żal nawiedzi ciebie,
ten przeszywający ból duszy,
melancholia wielka nadejdzie,
bo taka boleść myśli plącze,
a widzenie staje się mroczne.
Nie poddaj się obojętności,
będzie chciała ciebie ogarnąć,
trwaj i czekaj aż ona odpuści.
Zaraz pamiętaj o tym, że wnet
błogostan i luz cię dosięgnie.
Żal bowiem jest wrogiem człowieka,
gdyż zamyka umysł i duszę.
Nie płacz, nie złość się, zbyt długo
i nie żyj jak w zamkniętym kręgu.
Przyjaciel pomocny ci będzie.
Warszawa, 22 września 2019 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2019-11-26 22:07:59
Ten wiersz przeczytano 1359 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Przyjaciel zawsze jest cenny, ale prawdziwych
przyjaciół jest jak na lekarstwo, co prawda lepszy
jeden prawdziwy, niż wielu fałszywych.
Dobrej nocy życzę.
O tak, żal się rozłoży, osłabnie, aż w końcu pryśnie.
Bardzo dobry wiersz, z przyjemnością przeczytałem,
pozdrawiam ciepło
Samemu trudno pokonywać żal.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie. Dobrej nocy.
Czasami długo nie można otrząsnąć się z żalu i smutku.
Dobry przekaz. Dobranoc :)
W takich chwilach czekam cierpliwie i modlę sie o
pomoc i zawsze sie znajdzie ktoś życzliwy co poda w
potrzebie pomocną dłoń... Dobra rada na złe dni,
pozdrawiam
Przekonałam się,że przyjaciel to skarb, szczególnie na
starsze lata. Pozdrawiam.
Właśnie tak jest, żal jest wrogiem
człowieka.Pozdrawiam serdecznie:)
Przyjaciele zawsze w cenie.
Pozdrawiam:)