Przpaścią odwieczną się staje...

M:*

Co naprawdę czuje
nikt nie wie.
Może to
smutek- radość
miłość i nienawiść.
Może ja już nie mogę...
Albo wręcz odwrotnie
chcę i trwam w tym?
Może chowam odrazę
niewiedzę w wiedzę przeistaczam?
Jestem książkowym molem
czy królową balu?
Dziewczyną czy kobietą?
Nienawidzącą czy zakochaną?
Podobno ty tylko krok..
może... może
może się mylą?!
Przepaścią odwieczną sie zdaje.

M:*

autor

chemiczny romans

Napisany: 2007-09-23 Dodano: 2007-09-23 20:35:07

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie