Zamek

Stał zamek warowny
Na potężnej skale
Wśród lasu odwiecznego
W samym sercu gór

Patrzyły nań zewsząd
Szmaragdowe hale
Śpiewał pieśń pochwalną
Kaskad wodnych chór

Potęga dawna biła
Od kamiennych murów
Choć flanki na basztach
Nadgryzł czasu ząb

Siedzibą był niegdyś
Rodu wielkich królów
Co na wojny ruszali
Pośród śpiewu trąb

A mądrzy to byli władcy
I dzielni wodzowie
I postrach siali
Wśród wrogich hord

Szczękały miecze
Kruszyły się kopie
Spadał na głowy wroga
Obosieczny kord

Lecz przyszła raz wojna
Straszniejsza od innych
Gdy brat brata
Bez litości siekł

I płynęła wszędzie krew
Kobiet i dzieci niewinnych
Proporce zbezcześcił
Karminowy skrzep

A Śmierć tańczyła
Przy księżyca świetle
Brocząc swoje stopy
W morzu ludzkiej krwi

Wicher północny
Zerwał się wściekle
I niósł smród pożogi
Zrujnowanych wsi

....................................

Dziś nie ma już królów
I ich dzielnych wojów
Brak niewiast i dzieci
Zmawiających pacierze

Nikt nie pamięta
Chwalebnych podbojów
I tylko zamek warowny
Tajemnicy strzeże

autor

nagelneu

Dodano: 2007-11-01 15:05:10

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie