zamiast

przyjemny ciepły sweter :)

to ja wracam do kuchni bo tam przynajmniej widać mój
talent a Ty Zosiu pisz pięknie i nie przestawaj.
Pozdrawiam serdecznie:))

Dobrej Zosiu:)

Chyba go zadedykuję... ;))
Dobrej nocy, Grażynko.

Chyba powinnam nauczyć się robić swetry, a Autorka
lepiej niech pisze wiersze,
bo talentu jej z pewnością nie brakuje,
Serdeczności Zosiu przesyłam:)

W jedno i drugie wkładasz serce i widać efekty,już
widzę sweterek oczami wyobraźni, niby zwykły,jeden
grzeje ciało drugi duszę:)

Ale między wierszami :)

Może się nauczę robić na drutach...albo szydełkować:))

No, no. Pozwól przynajmniej spróbować i trochę się nim
poczuć:) Pozdrawiam:)

Hm... Życzę ciepłego dnia w taką zimową pogodę.
Pozdrawiam serdecznie.

Dziergaj, dziergaj Zosiaczku widać, że przy okazji
ręcznych robótek i świetny wiersz Ci się uplótł:)
Pozdrawiam:)

Widać Zosiu droga, żeś nie beztalencie, tutaj śmigasz
wierszem, a tam świetne swetry.

...talent to nie tylko pisanie wierszy,ale robienie
swetrów to też talent ...a poeci potrafią napisać to
co myślą...

To sprowokowałas ze swym beztalenciem,
z wiersza można zrobić kopię , a swetrowi zdjecie .
WDZIĘCZNIE SIE W ZRĘCZNOSCIACH ZAREKLAMOWAŁAS, jak
zrobić na drutach sweter , świetny wierszyk dałaś. Dwa
w jednym :)

ponoć lepszy biały papier...ale Tobie talentu nie brak
:)