I zamilcz na wieki...

życie.... i co Ty potrafisz??.........

O kwiecie polny zaklęty w duszy rozpaczy
Ziścij plany będące pokusą szkaradnego…
Pozwól błogo tkwić na pustkowiu samotności
Skąpo przydzianemu biec ku młodu
Skazanemu na dotkliwe szkaradztwo
Tknąć jadłodajną noc….
Ziścij oszczerstwa i łyk pokusy
Odziej mistyczną płachtą dziecię niebios…
Wij posypaną głębią, źdźbło życia..
Utul w rozpaczy twarz demona…
Przykryj nagość,, ubóstwo… i biedę..
Spocznij w rozkwicie sączącej się krwi…
Krwi błądzącej w ciele szkaradnika…
I zamilcz….

autor

Agatka

Dodano: 2006-12-30 17:51:38

Ten wiersz przeczytano 776 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie