Zamki z piasku

Zanurzona,w mętnej
otchłani turkusu.
Poprzez który
ledwie dostrzega
świetlistą kulę.

Wspomina jak
brunatno-złote
kamyki oblepiały stopy.
To nic, że czasem
trafiała na szkło.

Teraz nachalnie
muł wciska się
w próby wytchnienia.
Nie daje sięgnąć
do nieba zmysłom.

Chce wierzyć,
że kiedyś przypływ
wyrzuci ją na brzeg.
I będzie mogła od nowa
budować zamki z piasku.

autor

serce

Napisany: 2005-07-12 Dodano: 2005-07-12 13:18:56

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie