Zamknij oczy i nie otwieraj ich...

Zamknęłaś oczy, bo nadszedł już czas.
Umarłaś…
I o tym od 2 miesięcy wiedziałaś, bo raka w krwi miałaś..
I na to zrobić nic nie umiałaś.
Co dzień coraz więcej spałaś ,aż końcu w śnie oddychać przestałaś .
Widziałaś biały tunel i biegłaś przez niego, a w tle płacz rodziny
Która cię tak bardzo kochała i nawet się nie po żegnała .
Pogrzeb swój już z góry widziała i łkała, gdy widziała jak rodzina cierpiała.
Matka omal nie zemdlała, gdy widziała jak córka blada w trumnie leżała.
Widziałaś jak bardzo kochali, że nawet tego okazać nie zdołali.
Teraz pozostały wspomnienia i z serca się ich nie wyrzucią..
One pozostaną na zawsze…
Matka codziennie na grób kwiaty dawała bo zapomnieć o córce nie umiała.
Bóg zabrał dziecko do siebie na zawsze..
Siostra zaczeła się ciąć bo pamiętała jak siostra wszystkiego uczyła ją ..i była jej najlepsza
Przyjaciółką..
Matka bez córki żyć nie umiała, a ojciec samotnie w żalu pogrążył się
Jakby bóg zabrał każdemu nich życie .
Tylko czemu ona ? miła, uśmiechnięta pomocna .. ale za co ona!!?? chyba bóg na górze potrzebował anioła..

autor

M@rych@!

Dodano: 2007-05-25 21:02:16

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie