Zanikanie
Wszystkie miejsca są zajęte
każdy w ręku ma telefon
tylko starsi ludzie stoją
może ktoś im miejsce zwolni
żeby wreszcie usiąść mogli
rozglądają się wokoło.
Siedzą dzieci z rodzicami
i nie patrzą już na siebie
świat komórek ich pochłonął
tak zajęci są pisaniem
swoim palcem po ekranie
nic już wkoło się nie liczy.
Jeszcze trochę zniknie mowa
i w przyciski się zamieni
zamiast spojrzeń w czyjeś oczy
by wyczytać z nich pragnienia
szklany ekran wszystko zmienia
życie ciszą staje się.
Widok w tramwaju.
autor
Sonata.a
Dodano: 2018-06-04 20:38:12
Ten wiersz przeczytano 913 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Super refleksja, niestety oddalamy się od siebie
przesyłając zaszyfrowane pytania i odpowiedzi co
zabija w ludziach empatię... pozdrawiam serdecznie
Czas elektroniki ludzi pochłonął, wszyscy w dłoniach
telefony i klapki na oczach...pozdrawiam serdecznie
Jest sie za co wstydzic ale na poprawe nie ma co
liczyc,pozdrawiam.
Interesujący wiersz, pozdrawiam :)
Dzięki za ciekawe komentarze. Nie narzekam tu na
elektronikę, ale na zachowanie ludzi. Każdy wpatrzony
w telefon, wszyscy młodzi siedzą i jakby nie chcieli
widzieć starszych ludzi, którzy stoją obok nich.
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
życie pędzi. i nikt nie chce zwolnic miejsca
W obłęd idzie świat na skróty,
do komórki jest przykuty.
Spojrzeć w oczy, proszę siadać,
szkoła, dom, ma podpowiadać.
Miłego wieczoru Sonato, przyzwyczaiłem się do tego
jako pewnika, ale niech nie ustępują byle samobójstw
nie popełniały.
Czasami też czuję podobnie, ale nie ośmieliłbym się
takiego wiersza napisać. Dla mnie mało przekonująco
wygląda narzekanie na elektronikę umieszczone na
portalu internetowym...
Przykre to. Pamietam słowa pewnego wykładowcy (pewnie
niedosłownie, bo minął kawał czasu): "nadchodzi pora
rozwijania kciuków".
Pozdro
Trzeba siedzieć kiedy jest się młodym bo jak będziesz
stary to ci nikt nie wstanie. Pozdrawiam
tendencja nie do odwrócenia - to kierunek rozwoju
cywilizacji - człowiek nie fascynuje się człowiekiem -
ale elektroniką...
Smutna rzeczywistość...a będzie pewnie jeszcze
gorzej...bardzo dobra refleksja :-)pozdrawiam
serdecznie :-)
Udany wiersz pozdrawiam