Zapach powideł
siądź tu ze mną
w zapłakane spójrz okno
w krople deszczu spadające się wsłuchaj
z klawiatury parapetu zbierz nuty
stwórz melodię -muzykę duszy
siądź tu ze mną
i tylko mnie przytul
widzisz spada ostatni liść z drzewa
tę melodię podaruj samotnym
nim zapadną w sen długi zimowy
jak co roku usypia je jesień
według znanych życia prawideł
a tu z nami jest i nas cieszy
słodki zapach smażonych powideł
autor
aanka
Dodano: 2009-11-21 12:04:23
Ten wiersz przeczytano 1006 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
wiersz pełen ciepła w sam raz na pogodę za oknem
zapach powideł i jesienna melancholia ...ciekawy
zestaw na plus :)
Zapach powideł zawsze kojarzy mi się
z ciepłym ,przytulnym domem ,zwłaszcza
z kuchnią gdzie jest jego serce.Bardzo ładny
wiersz,podoba mi się.Pozdrawiam serdecznie.
:) Ładny wiersz :) ciepły :)
Samotność to ponoć morderca.. hm
Jestem na tak(+)
samotnym niewiele potrzeba, a od zapachu powideł robi
się cieplej na sercu :)
ciepły wiersz w sam raz na zimną i smutną jesień
Wielka potrzeba miłości... >+< Pozdrawiam!
Ładny czuły wiersz - czasami potrzeba tak niewiele
.... przytulenia - obecności Tej drugiej osoby . A
dzisiaj chociaż listopad to tak wiosennie za oknem
słoneczko rozpieszcza promykami i ciepłem - i życzę
tego ciepła codziennie - pozdrawiam +