Zapach powideł
siądź tu ze mną
w zapłakane spójrz okno
w krople deszczu spadające się wsłuchaj
z klawiatury parapetu zbierz nuty
stwórz melodię -muzykę duszy
siądź tu ze mną
i tylko mnie przytul
widzisz spada ostatni liść z drzewa
tę melodię podaruj samotnym
nim zapadną w sen długi zimowy
jak co roku usypia je jesień
według znanych życia prawideł
a tu z nami jest i nas cieszy
słodki zapach smażonych powideł
autor
aanka
Dodano: 2009-11-21 12:04:23
Ten wiersz przeczytano 999 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Czuje się tu ciepło domowego ogniska, a mokry ziąb za
oknem tylko to odczucie podkreśla.
wiersz cieply w sam raz na dlugie zimowe wieczory
Milość spokojna i bezpieczna na kążdą porę roku, a
powidłami poczęstować samotnych. Ładny, ciepły i
obrazowy.
powiało lekko melancholią...pamietam zapach powideł...
Wzruszający wiersz... ciepły i czuły :)
zapach powideł ciasta domu wtedy szaruga nic nie zrobi
uczuciom Ciepły wiersz Wart przeczytania
optymistyczny+:)
często wsłuchuję sie w rytm spadających na parapet
kropel deszczu .... pozdrawiam
Miłość dojrzała jest jak dobrze wysmażone powidło,
jak balsam na smutki listopada. Dobry wiersz.;))
narobiłaś mi smaku na nasze polskie śliwkowe
powidła...bardzo ładny i cieplutki jesienny
wiersz...pozdrawiam
Wiersz ładny na tę porę roku akuratny.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo miły i piękny wiersz .Pozdrawiam
Miłość jak słodkie powidła umila życie i tak jak
powidła trzeba ją starannie przyrządzić :)
bezpieczenstwo i pewność że razem pokona sie smutki
jesieni a wszystko ukryte jest w tych normalnych
powidłach,pięknie
Bardzo ciepły jesienny wiersz.
piękny wiersz.Zupełnie inaczej go rozumię jak jest
opisane w komentarzach
Byc może ,że nie mam racji ,dlatego nie komentuję
pozdrawiam