zapomij...
zapomij
ucieknę
skryję się w tłumie
przebranych klaunów
malowanym uśmiechem
zatrę swój strach
przed samotnością
autor
Nisaka
Dodano: 2009-04-22 10:52:32
Ten wiersz przeczytano 434 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wyśmienita miniaturka. Pozdr cieplutko, + ;)
Mozna byc samotnym wsród tłumu ludzi mozna próbowac
sie przednia schowac .Bardzo podoba mi sie ten
wiersz:)))
Wiem coś o latach samotności, dopóki nie dotknął mnie
Anioł Miłości.