Zapominając o dzieciństwie

Wiersz napisałam, kiedy jeszcze patrzyłam na świat oczyma nastolatki i buntowałam się wszystkiemu i wszystkim.

Opłakuję gorzkie męki
i wpatruję się w roześmiałe twarze.
Opuchnięci bólem i cierpieniem
tak naprawdę się nie znają.
Wszystko zmienia się...
Krwawiący nienawiścią ojciec
składa parszywe przyrzeczenia.
Opłakuję gorzkie męki z żalem, zapominając o dzieciństwie...

Z wyrazami szacunku do Kochanego TATUSIA!!!!!!

autor

Łasiczka

Napisany: 2000-12-25 Dodano: 2005-02-23 08:38:51

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie