Zapytanie (z cyklu Wdzięczność)
Głowę wspieram w zadumie,
duchem nieobecny,
Człowieka pragnę wypatrzeć w tłumie
i czuć się Bezpiecznie.
Czy to jest świat Normalnych ludzi,
sprzecznych wierzeń, opinii, innych form
głupoty,
czy to sumienie do pracy Cię budzi,
czy tylko strach- będą kłopoty?!
Czy wszystko jest zaplanowane,
w gwiazdach, czy w genach zapisane?
Ujrzyj świata Misterium Tajemniczości
i w oczach dziecięcych życia radości!
...wędrującemu ślepcowi- rękę
Przewodnika...
...poszukującemu Prawdy- odwagi
Świadomości...
...największym skarbem- Akt Miłości...
...największym podarunkiem- uśmiech
Wdzięczności...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.