Zarys miłości
https://youtu.be/zkGzQulZSEo
Stare pianino
delikatnym dźwiękiem
zbudziło magiczną atmosferą dnia
rozgrzewając pocerowane serce
zmieniało bieg życia
z wiatrem wyśpiewującym
miłość
porywając do tańca
w krainę piękna i ciszy
pragnienie
bycia kwiatem jaśminu
kwitnącym w tęsknocie
utonęło w błękicie
najpiękniejszych oczu świata
zatrzymało czas
chwilą natchnienia
z niespełnionym marzeniem
kierując się Kochani Waszymi uwagami poprawiłam swój wiersz.
Komentarze (51)
Ładny, rozmarzony wiersz. Pozdrawiam Irysku.
Ciekawie napisane. Podoba się.
muzyka zawsze nas uniesie i nastraja odpowiednio...
pozdrawiam serdecznie:)
Podoba się. Pozdrawiam serdecznie :)
Lekko ślicznie nostalgiczne :) bardzo mi się podoba
Miłego dnia Mariolko :*)
Nie odnawiaj starego pianina. Ono ma swój urok :)
Bardzo ładny wiersz. Jedynie ostatni wers jest taki...
trudno mi określić. Trochę odstaje poziomem od
całości.
Pzdr. :)