Zaślepieni nowym dniem

Dzieciom XXI wieku...

Pobładziliśmy wszyscy szukając swego szczęścia,
zamykając oczy kiedy szarość "koloruje" miasto.
Nie słysząc krzyku obdartych kamienic na ulicach,
płakaliśmy strugami krwistego deszczu wspomnień,
pozostawiając kałuże niezrozumienia,
chowając szczątki upadłej dumy, iskry gniewu.
Karmiliśmy się przeszłością, jak tanim winem,
bojąc się wschodu słońca,
na cmentarzu naszego sumienia
- zaślepieni nowym dniem.

autor

Stysia87

Dodano: 2008-03-05 14:30:49

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie