Zaśnij...
Cudowna kraina snów otwiera świetliste
wrota.
Przenieśmy się w piękne miejce,
gdzie światem nie rządzi głupota!
Rządzą nim nasze marzenia.
Fantazje, uczucia, wspomnienia...
Zaśnij, nim księżyc przestanie
świecić...
Zaśnij...
Kolejna myśl przyfrunęła; usiadła na
marzeń gałęzi.
Nie bój się, nie ucieknie. Pewnie dużo
czasu tam spędzi.
Czym może być? Miłością? Wielką, daleką
podróżą?
Zastanów się nad tym, pomyśl, nim wrota
snu się zaburzą...
Zaśnij, nim księżyc przestanie
świecić...
Zaśnij...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.