zaśpiewam ..

pean patetyczności ...

popłynie dźwiękiem
moich słów,
rozdartych szat
gołych głów
zakrwawionych
bosych stóp
z zakamarków ulic
wywlecze prawdę

i „ nikt „ nic nie straci
ulecą ...
w pustynię serca
wielkością...

bez celu i rozumu
zapełniając niebo
jak owa ...
jak moje słowa

blaskiem gasnącej gwiazdy
perłowymi łzami snu
siedzącej na łóżku miłości

... poezji wielkości
jej śpiewu
ciszy ..

autor

Zamyślona7

Napisany: 2018-05-01 Dodano: 2018-05-01 19:28:55

Ten wiersz przeczytano 3991 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Ironiczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie