zaszczuta

Osaczyły mnie.
Otaczają. Krążą.
Śmieją się histerycznie.
Wytykają szyderczo palcami.
Dźgają w zebra. Nie pozwolą usnąć.

Co chwilę jakiś wyskakuje
Albo jest piosenką o miłości
Albo serduszkiem na czyjejś bluzce
Albo nadrzewnym napisem
Lub wybazgrany na murze.

Miłość, kocham, jesteś mój,
Tęsknię, wróć, Słońce

Jestem zaszczuta.
Zapędzona w kąt przez miłość.

Tylko czego chce?
Niech powie, zrobię wszystko.
Tylko nich nie każe mówić prawdy
Bo „nie” byłoby gorsze od kuli.

autor

surrykatka

Dodano: 2007-11-16 15:39:15

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie