Zauważ mnie
Dla nikogo...istotnego
Zauważ mnie w końcu
ponad wielu koron drzew.
Zauważ mnie w końcu
mimo trwałej twej ślepoty.
Zauważ w końcu kogoś,
kto utknął bezsilnie w twej pajęczynie.
Zauważ w końcu tego,
kto mówi, że masz iść.
Zakradłeś się do serca mego
jak do wiatru stłumiony liść.
autor
LoFriGo
Dodano: 2016-02-15 11:22:59
Ten wiersz przeczytano 821 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Zauważ mnie, mhmmmmm tytuł taki chwytliwy?
Aby zaraz zaprzeczać, że to wiersz dla nikogo
istotnego?
Choć z wiersza wynika, że tak do kończ nie jest
prawdą???
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech zostawiam:)
obu Cię w końcu zauważyła pozdrawiam
Mam nadzieję, że wiersz odniesie zamierzony skutek i
zostaniesz zauważony, a reszta z pewnością potoczy się
sama układając odpowiedni scenariusz.
Pozdrawiam:)
trudno nie zauważyć takiego apelu
Miłośniku Dobrego Przyjacielu;
choć twojej opcji nie podzielam
dzięki za tę odrobinę wesela
bo nie wiedzieć czemu
piszesz pięknie po polskiemu!
Podoba mi się ta prośba o dostrzeżenie, jednak msz
wymaga drobnej korekty.
Dziwnie brzmi ten wers:
"ponad wielu koron drzew."
może miało być
"sponad koron wielu dzrzew"
albo
"ponad koronami drzew"?
Podobnie niezrozumiale brzmi dla mnie wers
"jak do wiatru stłumiony liść."
Napisałabym raczej
"jak wiatrem gnany liść", ale to nie mój wiersz. Msz
wartoby także odchudzić wiersz z zaimków. Wiadomo, że
to sugestie czytelniczki, a nie rady eksperta. Miłego
dnia.