Zawieszenie

Zawieszona między Bożą Miłością a Ziemią ,
zawieszona na tęczy marzeń, utkanej z tęsknoty i nadziei.
Stąpająca wśród zwyczajnych spraw,
zdarzeń zakurzonych codziennością ,
wypatrująca czegoś niepowtarzalnego w drugim człowieku.
Przerastają oczekiwania i możliwości.
Jaka nieostrożna.
Spotykają się serca i dusze,
czasami splatają się dłonie.
Serce płonie......
I nagle jak bańka mydlana wszystko pęka.Klaszczą dzieci w ręce.
Zbierasz przerażone myśli naprędce.
I znowu powoli,ostrożnie wydmuchujesz kolejną nadzieję.
Unosi się coraz piękniejsza, większa, szybuje ponad głowami,
już całuje się z obłokami.
Oh , jak się mieni tysiącem barw!!
Kochana, nadzieje twoje
piękne są lecz kruche,
niesione wiatru podmuchem
stają się jak bańka mydlana,
po której zostaje tylko mokra plama.
Snują się marzenia,drżą malutkie tęsknoty..
I tak codziennie..upadki i wzloty.

pokochać życie...

autor

omega40

Napisany: 2006-02-28 Dodano: 2006-11-08 21:36:06

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie