Zawołaj mnie
Zawołaj mnie, przybędę,
sfrunę serca gołębiem,
na skrzydłach gdzieś uniosę,
to, co dla duszy ciosem.
Rozplotę mroczne myśli,
rozśpiewam twe marzenia,
znów łąka ci się przyśni,
wyjdziemy z tego cienia.
Uniosę tam, gdzie tęcza
rozświetla troski wielkie,
kropelką deszczu zmyję
odcienie smutku wszelkie.
Znów oddech będzie lekki,
jak ciepły wiatr od morza,
zawołaj, a przybędę,
choć byłabym w przestworzach.
autor
magda*
Dodano: 2012-06-19 08:56:36
Ten wiersz przeczytano 2155 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Pieknie.Twoj wiersz nastroil mnie romantycznie z
rana:)Pozdrawiam serdecznie:)
Dzięki Krzemanko,już skoryowałam.Jak zwykle potrafisz
subtelnie zauważyć.Czekam na zmianę.Pozdrawiam
Ładnie wyrażona chęć obdarowania podmiotu lirycznego
miłością. Przedostatni wers czytam sobie "zawołaj, a
przybędę" zamiast "zawołaj tylko, będę". I taka
drobna uwaga: po przecinkach brakuje spacji.
Pozdrawiam.