Zawsze będę...
https://youtu.be/4marbpVx3SQ
często słyszę liryczny śpiew wiatru
i oceanu
przynosi wspomnienia lawendowych pól
twojej Prowansji
na karcie mojego życia wciąż piszę
twoje imie i powtarzam
wiem że tam daleko jeszcze myslisz
o mnie
trzymasz w ramionach
powiedz że - kochasz
jesteś taki bliski i daleki
przyszedł wrzesień i myśl o końcu lata
chociaż tyle jeszcze ciepła
zostawił sierpień w ogrodach
rozsypane kolory aromat i eteryczność
w powietrzu i we mnie pomieszał
z nostalgią
zawsze bedę cię kochać
Komentarze (82)
Smutna śliczna melancholia :) pozdrawiam Promyczku
smutne to jak się kogoś kocha a jest daleko
pozdrawiam serdecznie:)
Smutne, gdy ktoś kochany jest daleko. Pozdrawiam
serdecznie
Smutne, gdy ktoś kochany jest daleko. Pozdrawiam
serdecznie
Ładnie, w melancholijnych klimatach:)
Miłość z tęsknotą w pięknym melancholijnym wierszu.
Taka miłość prawdziwa :)