Zawsze jest nadzieja

Póki myśl w mej głowie płonie,
póki sercem patrzę w dale,
póki płoną moje dłonie,
i przez troski brnę zuchwale,
póty będę wiarę miała,
w miłość czystą, wierną, stałą,
ciemność w sobie w strzępy rwała,
dokąd wiarę będę miała.
Wiarę w Ciebie, wiarę w los,
w swoje smutku przemienienie,
na dojrzały w życiu kłos,
i na wspólne zrozumienie.
Zawsze jest nadzieja w nas,
w czyimś oknie światło płonie,
kiedy mroczny minie czas,
tam odnajdziesz moje dłonie.

autor

smutne oczy

Napisany: 2007-09-21 Dodano: 2007-09-21 13:17:30

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie