Zbłąkane uczucie

Tak bardzo chciałabym się wtulić
w Twoje ramię
poczuć zapach wody po goleniu...

Ale czy to jest jeszcze możliwe?

Jesteśmy już za daleko.
Stoimy w przeciwległych kątach pokoju.

Stoimy ze spuszczonym wzrokiem.
Ogarnia nas chęć podbiegnięcia
do drugiej osoby,
przytulenia jej,
lecz te kąty są naszymi kątami
i ciężko nam się z nich wyrwać.

Smutne jest to nasze błąkające się uczucie.
Samo już nie wie co z nami ma począć.

Walczyć? Czy pozostawić rozbitków
na swoich metafizycznych wyspach?

Nie wiem... Nie potrafię jemu doradzić.

autor

kunegunda

Dodano: 2006-02-08 19:54:38

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie