Zdążę

(...)

Tak się spieszyłam, tak szybko biegłam,
i pokochałam.
Gdyby mnie ktoś posłuchał-zrozumiałby,
że w życiu najważniejsza jest miłość...
ale nie.
Każdy wciąż gdzieś biegnie, tak bardzo się spieszy
lecz nie do swych bliskich...
Gdyby oni wiedzieli; jaka jestem szczęśliwa!
i dumna z siebie!
że potrafię kochać-kochając czuję się jak w niebie.
Nie wiem co to samotność.
Nie doznałam ciszy.
Wciąż z kimś rozmawiam do kogoś się spieszę,
kocham i jestem kochana,
tak bardzo się cieszę...
I nigdy, już nigdy nie zapomnę o nich,
nie pozwolę, by odeszli
w pośpiechu i gwarze
bym wciąż była kochana-
tylko o tym marzę.

(...)

autor

this*day

Napisany: 2004-04-25 Dodano: 2005-06-13 15:39:51

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie