zdmuchnięta świeczka

milcząc ja kwiat, nie martwić się o spóźnionych na sen..

jak wędrowiec
przemierzał miejsca
wciąż nie odkryte dotykając
po centymetrze szczegółów
delikatnych linii zawieszonych
wzdłuż

drżącym głosem nad każdym „tak”
mówił przez sen szeptem
zapomnianych byle wsłuchiwać się
w śpiew cykad doczekać
nie dbając o odpięty guzik
i ciche dni

zamknąć oczy
kiedy myślał
tylko o jednym

autor

Beti

Napisany: 2007-01-26 Dodano: 2007-01-27 08:49:09

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie