ZdRaDa

.....i zapomnialam umrzeć, zapomnialam o tem by odleciec w świat ktory wiecznym jest odlotem....B.Leśmian

Po Kilku słowach z jego ust słyszanych
nie słuchała ładnych innych do niej wołanych
siedziała cichutko bezwiednie, zrozpaczona
az trudo uwierzyc ze to niegdys ona
wesoła, radosna jak skowronek szczerbiotała
bo nigdy wczesniej tak przez niego nie cierpiała
oczy, jak lisc po deszczu błyszczały
a po policzku łzy goryczy delikatnie spływały
niegdys lubiła sluchac szumu morskich fal
teraz jednak stała w bezruchu jak pal
jęczała cichutenko, cierpiala ..a to boli
zmłczona, zatroskana konała powoli
i zapragneła oddac bogu żyie- dar
podpisała krwią zgon i prysł czar

ostatnie swe tchnienie oddala jednak zdrajcy
przyczynie swego snu wiecznego , winowajcy
ktory zaprosil do progu jej drzwi
aniola śmierci z czarnej, niewinnej krwi

zamilkł, i słusznie obarczając sie winą
oddał swego ducha razem z dziewczyną...

Komuś kto zranil moje uczucia.....

autor

MałY WiElKi CzŁoWiEcZeK

Dodano: 2005-11-10 21:48:28

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie