zdradzeni.

Popatrz, na ziemię upadł kawałek mój,
popatrz, tam gdzie jego miejsce było..
już nie jest takie jak przedwczoraj.

już mi za ciężko, pochyliwszy się,
uderzam czołami przed śmiercią.

popatrz, bo ja...już nie wspominam.
oglądam grzeszności zza brunatnych szyb,
popatrz, już poranna rosa przepędziła
pełności traw...

już mi ból przyćmiewa wstyd,
a beztroska podmyta wczorajszym deszczem...

spójrz tam na pustynię- nawet przesuszoną,
gdzie skóra drzewa rani się latami...
A ja popatrzę w zmęczone czasem oczy,
pod balastem zapomnienia, wyzuję urazę...
I wyciągnę na brzeg miłość...tą starą, tą dzisiejszą...
i aż do śmierci...

autor

juuuulia

Napisany: 2008-08-14 Dodano: 2009-11-23 20:19:09

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie