Zdradzona kochanka

Rzucono mi wyzwanie, a więc staję w szranki,
by historię opisać zdradzonej kochanki.
Wśród zmarłych nieobecna, a żywym wydarta,
Bogu już nienależna, jeszcze nie – do czarta,

klątwy miota w rozpaczy na głowę kochanka,
co przysiąg nie dochował dawanych jej z ranka;
gdy go czule żegnała zmęczona miłością,
wzrokiem inną już gonił pijany wolnością.

Gdy ramion jej, niecierpliwy, odpycha ogniwa,
żegnając ją życzeniem, by była szczęśliwa,
ona zemstę przysięga i rzuca się z wieży.

Jako mara krwawa przy niewiernym staje,
sen mu odbierając spokoju nie daje.
Choć wiarołomny, do niej do śmierci należy.

autor

sosna

Napisany: 2007-05-07 Dodano: 2007-05-07 17:06:01

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie