Zdumienie II
Stara brzoza w poszarpanej sukience
pokłoniła się wichrom do ziemi,
zaszemrała jesienną piosenkę,
księżyc spojrzał z dobrotliwym uśmiechem
i pomyślał - już listopad, więc pora
zmienić szatę złotolistnej dziewczynie,
niech na nowo olśniewa urodą.
Przypudrował, wysrebrzył, muślinem
przyozdobił, a ja zachwycona
niecodzienną metamorfozą
stałam długo, aż szepnąłeś - we włosach
masz gwiazdozbiór
śnieżynkowy, królowo.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2015-11-24 11:16:19
Ten wiersz przeczytano 2148 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
fajne takie Zdumienia :)
Aniu z przyjemnością przeczytałem Twój wiersz - jestem
zdumiony
pozdrawiam
Piękny, jesienny obraz, pozdrawiam cieplutko.
W patosie przyrody jest piękno gdzie zdarzyć wszystko
się może
Ciekawa myśl
p o z d r a w i a m
Świetnie działasz na wyobraźnię.
świetny Anno :)
Śnieżynkowy zawrót głowy. Nie tylko brzozę, ogrzałaś
wierszem, Aniu.
Życzę Ci dobrego dnia.
Buziaki:***
P.S.
Dziękuję za piosenki i za dobre słowo:)
pierwszy śnieg wicher przyniósł pod brzozę
nim obsypał śnieżynkami - ściął ją przymrozek..
o kurcze...usłyszeć takie słowa...
ładnie:)
Przez złocistą jesienność brzeziny
w stronę srebra wiatr wieje z ukosa
Srebro śnieżki we włosach rozczula
U mnie śnieżek jesiennych już sporo
starczy aby mieć awans na króla.
Bardzo nastrojowo.
Witam, bardzo ciepły i ładny wiersz.
:)Też chcę zostać królową;)
Pozdrawiam.
Aniu piękny ciepły wiersz a zakończenie super :)
Lubię Twoje wiersze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Sliczny masz awatar
jak ja uwielbiam brzozy i szkoda tylko że one tu w
jukeju jakoś chorują...
pozdrawiam serdecznie:)
metafory
Brzoza dostała jeszcze wiersz od Ciebie Aniu. Jest
bardzo ładny i te matefory:)