Zdziwienie
Wyrzucony z katapulty życia
płynę ku niebu,
aby w gwiazdach zapisać
swoją przyszłość.
Rozwijam się z kłębka historii
w kolejną nić z babiego lata.
Każdym dniem piszę prozę,
czasem poezję
albo dramat.
Każdego dnia
o słońca wschodzie,
przed nowym
staję drogowskazem.
I gdy myślałem,
że już mnie zdziwić
nic nie może,
nagle zdumieniem
wstecz spojrzałem...
Ach życie, kocham cie nad życie
autor
bossmat
Dodano: 2005-08-22 19:51:31
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.