Zeby znowu ponarzekac

Kiedy mrok sie w chmury chowa
Gdzies gleboko pod gwiazdami
Sen otula nasza ziemie
To my marzyc zaczynamy

Nie o ksieciu co karoca
Do nas zlota ma przyjechac
Ale o tym zeby czasem
Znow na kogos ponarzekac

Ze ta kawa co nam podal
Dzisiaj rano na sniadanie
Jakos dziwnie nie smakuje
Bo za malo pianki na niej

Ze znow pelen kubel smieci
I ze nie ma go kto wyniesc
Albo ze znow kapcie jego
Pies polozyl na pierzynie

I ze trzeba isc na spacer
A nie siedziec ciagle w domu
I ze przeciez mu nie wolno
Tak wychodzic po kryjomu

Ze koledzy co na piwko
Ciagna czasem wieczorami
To jest przeciez nic dobrego
Bo sie na tym dobrze znamy

I tak wciaz cos wymyslamy
Aby poczuc wladzy ducha
Zeby mowic cos do kogos
chociaz wcale nas nie slucha

No bo milo by nam bylo
poczuc ze znow kogos mamy
Wiec tak sobie w tych marzeniach
W samotnosci narzekamy

autor

szarman

Napisany: 2008-04-04 Dodano: 2008-04-09 14:39:54

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie