żelazny strażnik

usiadłem na ławce
zamyślony niczym
myśliciel Auguste Rodina
żelazny strażnik
nie zadanych pytań
przygnębiających w każdej wolnej chwili
kiedy uwolniony od smutku
odpoczywam pośród mgieł
zakrywających nagie
bezwstydne tajemnice
zadumany szukam odpowiedzi
pośród stosu słów
którymi zakażone ciało oddycha
i nie potrafi złapać oddechu
by zamknąć śmierdzące przeszłością
nienazwane dni

autor

hakaan

Dodano: 2005-09-01 10:02:47

Ten wiersz przeczytano 349 razy

Oddanych głosów: 17

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie