ZEMSTA

Zakochać się prosto, lecz trudniej bez wzjamności

Nie wiem czemu tak zrobiłeś,
być może się bałeś,
być może szydziłeś,
być może chciałeś abym cierpiała,
abym płakała i ciebie błagała.
Ale ja jestem silna,
szczęśliwa lecz naiwna.
Nabrałam się już nie raz
na świecący mocno w twych oczach blask.
Lecz zrozumiałam teraz pewien fakt,
że ty zawsze byłeś beznadziejny tak.
To tylko moje wymysły i chore po nocach piski
stworzyły cię w mojej główce bez wad.
Tak naprawdę nie da się z tobą gadać.
Wszystkich traktujesz jak kat.
Zjeżdzasz, obgadujesz i usuwasz na ostatni plan.
Nie wiem czemu dałam sie nabrać,
widocznie głupia jestem tak.
Ale już nigdy nie dam sie wrobić,
będe twrada odtąd jak głaz.
Mam cichą nadzieję,
że bedziesz kiedyś jak my,
ktoś cię oszuka, zrani
i nie urani żadnej nad tobą łzy.
To będzie taka moja zemsta,
a uwierz mi, że predzej czy poźniej
spełnią sie moje złowrogie sny
i natrafisz na tak samo złego człowieka
jakim jesteś
TY

aby każdy sznował innych

autor

minijkaa

Napisany: 2006-12-09 Dodano: 2007-01-02 16:37:59

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie