Zemsta na niewłaściwej osobie

Tak pięknie mówiłeś,
nie chciałeś innej,
aby nie zostać zranionym.
Nie chciałeś pokochać,
nawet mnie.
Zawsze byłeś na dystans,
stworzyłeś mur,
którego nie potrafiłam zniszczyć.
Nie wiem dlaczego właśnie jej się udało,
może nie otworzyła się przed Tobą,
tak jak ja?
Może bawiło Cię to,
jak bardzo walczyłam o Twoją miłość.
Pewnie bawiły Cię słowa,
ktorymi się z Tobą dzieliłam
każdego dnia.
Chyba nie potrzebowałes nigdy
mojego ani niczyjego uczucia.
Jesteś kimś, kto potrafi tylko ranić.
Zamknołeś się w swym świecie,
nienawiści i zemsty,
za to co kiedyś przeżyłeś.
Tylko jednego nigdy nie zdołam zrozumieć.
Dlaczego to ja stałam się ofiarą
Twych głupich flustracji?
Pewnie tak było łatwiej,
bo pokochałam Cię.
Łatwiej było mną manipulować,
byłam słaba, naiwnie wierzyłam
w coś pieknego.
Co nigdy nie mogło ujrzeć
światła dziennego.
Bo byłam dla Ciebie nikim,
zwykłą przygodą...

autor

AGUŚKA

Napisany: 2005-01-20 Dodano: 2005-01-22 19:23:28

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie