Zguba
gdzieś zgubiłeś swą męskość po drodze
między lasem a ciemnym bezdrożem
teraz stoisz jak chłopiec bez celu
wiedz że takich jak ty było wielu
nie jest trudno się zgubić w podróży
gdy rutyna po latach już nuży
kiedy nagle przygniotło cię życie
dużo łatwiej jest uciec o świcie
przecież prościej zbudować znów gniazdo
w którym troski twe na chwilę zasną
w nowej zbroi udawać rycerza
z maską nową na twarzy pobiegać
za ułudą nowością odmianą
które z czasem powszednie się staną
gdy w schemacie tak zamkniesz swe życie
to zatęsknisz za zmianą znów skrycie
autor
małgośka38
Dodano: 2019-06-29 15:16:22
Ten wiersz przeczytano 1020 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Babciu Teresko dziękuję za zajrzenie.
Podobno to domena przeciętnych mężczyzn. Tak twierdzi
Sławek, nie wiem czy mu wierzyć...
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy.
Nie opisałaś tu mężczyzn lecz właśnie chłopców, którzy
nie mają cierpliwości, pasji, odwagi... Prawdziwy
mężczyzna tak nie postępuje. Ja na szczęście jestem z
nieprzeciętnym :)
Przestawiłabym jedynie szyk wyrazów w trzeciej
strofie, zamiast
"w którym troski na chwilę twe zasną" czytam :
w którym troski twe na chwilę zasną...
Dobrej nocki :)
Tak, to niemęskie a nawet nieludzkie w obliczu
trudności uciekać.
Świetny wiersz :)
Dziękuję wszystkim czytającym za chwilę dla mojego
tekstu :)
Za refleksje co do treści i tematu.
Sławku mówisz, że tak postępują przeciętni
mężczyźni... bardzo możliwe. Zagubieni chłopcy.
Tylko gdzie szukać tych ponad?
I czy tacy istnieją? Ale skoro tak twierdzisz...
Pozdrawiam :)) Czasem bywam Małgorzatą:)
Dobrze się czyta, jeszcze do niego wrócę. Pozdrawiam.
Ładna życiowa refleksja.
Pozdrawiam.
Marek
Tu nie chodzi o brak męskości, lecz taka jest natura
mężczyzny. Przeciętnego. Na szczęście nie brak jest
ponad przeciętnych.
Znakomity wiersz Małgorzato.
Ślę moc serdeczności przesłanych podmuchem ciepłego
wiatru znad morza. :)
ciekawy z dobrą refleksją :-)
pozdrawiam
Wiersz mnie zatrzymał.Ciekawie napisany.Pozdrawiam.
:) cała przyjemność po mojej stronie
A może "w którym troski twe na chwilę zasną" zamiast
"w którym troski na chwilę twe zasną"?
Bello, krzemanko dziękuję za zajrzenie:)
Skorzystałam z rad.
Miłej soboty.
Czytelny przekaz w zgrabnej formie.
Co myślisz o przestawce z
"wiesz że było jak ty takich wielu ?"
na
"wiedz że takich jak ty było wielu"
i pozbyciu się powtórzenia "znów" w trzeciej strofie,
pisząc "pobiegać" zamiast "znów biegać"?
Wiadomo, że to jedynie czytelnicze sugestie, z kórymi
autorka może zrobic co zechce. Miłej soboty:)
Nie sądzę aby klimat wiersza był obojętny. Raczej
refleksyjny. Trochę nawet zadziorny. Zatrzymał. Drobna
uwaga (jeśli mogę). Ten samotny znak zapytania...???
wywaliłabym go. Pozdrawiam.