ZGUBIONY AMULET
Magiczne chwile
próbujesz zamknąć w dłoni.
Boisz się rozstań.
Już biją dzwony
naszego nieistnienia.
Zgubiony amulet.
Zataisz prawdę
między kolacją a drwiną.
Dzielisz na dwoje.
autor
geddeon39
Dodano: 2011-08-12 00:26:14
Ten wiersz przeczytano 951 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Dziwnie mała ilość komentarzy w stosunku do punktów a
wiersz aż tak dobry wcale nie jest.
ostatnia zwrotka jak dla mnie najbardziej
poruszająca...
Podoba się, ostatnia najbardziej:)
Dobre, krótkie. Miło się czytało. Pozdrowionka dla
geddeonka cha cha:)))
:) miło wrócić i zastać Twoje haiku :)
Mocne,przejmujace i nie na dobra noc.Pozdrawiam
serdecznie+++