Zielona kraina

Z przyjemnością oddałam się marzeniom czytając Twój
wiersz, dziękuję i cieszę się,że czytasz moje
"wypociny" serdecznie pozdrawiam :))))

Pięknie o lesie. Ostatnio podobne do Twoich stanów są
moim udziałem w mieście - pokazuje mi to, że dużo
zależy od naszego do tego nastawienia. Pozdrawiam :)

Cisza i błękit, warto przeżyć w takim otoczeniu piekną
chwilę i zatrzymac w sercu :)

Bardzo ładne odbieranie uroków przyrody i symbiozy z
odczuciami.Przypomina trochę w nastroju haiku, które
nieraz gości na beju.

A kto wie może kiedyś los się okaże artystą-poetą i
uśmierci wszystkich pseudorealistów? Niech tutaj
zakwitną piwonie i niezapominajki. Poeta na śniadanie
zjadł kolorowy chleb i niewidzialne lustro?

smak chwili ukryty
w sercu...ładnie :)

i ty potrafisz być romantyczny+

rozmarzony wiersz...przepiękna kraina...,bardzo ładny
ciepły , lekki wiersz, miły w odbiorze...pozdrawiam

jak zawsze subtelnie, miękko, marząco i ciepło, miło
się czyta i miło się rozczula człowiek nad takim
wierszem :)

...ja mam taką krainę, za którą bardzo tęsknię..ładny
wiersz pełen marzeń i tęsknoty...pozdrawiam :)

Nie straszne jesienne szarugi i chłody, gdy człowiek
zakochany i młody. Gorzej gdy w samotności zatygasz
wiekiem na oknie, a serce się wyrywa i za oknem
moknie.

bardzo ciepło w twoim wierszu

Kazapia musi być piękna. U mnie to już zielono nie
jest i ptaków nie słychać... Pozdrawiam ciepło z
zapasów duszy;)

ladny wiersz..az czuje sie to wszystko:))i mozna sie
rozmarzyc:)pozdrawiam..

...smak chwili ukryty w sercu... i jak tu nie
marzyć.....