Zielony Port

Płot z mchów i pajęczyn utkany
zerka zza słońca leniwie,
trzeszcząc z wiatrem w takt mgieł porannych
tulących się doń tak tkliwie.

Spoziera tak na mnie z uwagą,
dostojnie szemrząc kołysze.
Wśród kwiatów me myśli prowadząc,
onieśmielając przepychem.

Szukam ciągle cichym szeptaniem
chwil słonecznikiem milczących,
z lekkim trzmielomotylowaniem
wśród smolistych miau miau kocich.

Czekając wzniesienia księżyca,
chłonę wsze szepty i szmery.
Dzienne ponury przyciszam
kaskadą słowiczych treli.

I płynę spokojnie przez życie
za port mając wyspę zieloną,
niezwykłą tak w zwykłym niebycie-
zawijam tam marzenia goniąc.

I dobrej nocy :) A rannym ptaszkom dzień dobry :) I sruuu... Poleciał do nory spaaaaać...

autor

NocnyWilk

Napisany: 2020-12-18 Dodano: 2020-12-18 03:31:10

Ten wiersz przeczytano 1064 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie