ziemska Agape

Upadłam tak nisko. Chronię Cię w komorze mojego serca. Jak to możliwe?-pytam. Dojżałeś mnie pośród innych boginek, zerwałeś jedno źdźbło trawy na łące. Pielęgnowałeś. Włożyłeś do kieszeni. Było mi tam źle. Pragnęłam porannej rosy, chłodnego powietrza o świcie. Zatraciłeś się w sobie. Przestałeś kochać moją zieleń. Umarłam...

(On)
Nigdy nie zmoczył jej policzka łzami,
nie krzyczał, nie uderzył.
Nie robił wyrzutów za bycie słabą.
Nie miał żalu za niebycie jego.
Nie płakał, choć widział ją z innym.
Rzadko
odmawiał jej odrobiny szaleństwa.
Nie śmiał się z jej żartów.
Milczał, gdy chciała rozmawiać.
Zapominał któreś z jej słów.
Nie wiedział, czego pragnie.
Często
zostawał sam, bez niej.
Pytał sam siebie, dlaczego.
Był zły na życie, że jest takie, a nie inne.
Patrzył w jej oczy i widział bezradność.
Był wściekły, że nie potrafi być lepszy.
Zawsze
był dla niej tylko przyjacielem.
Patrzył na nią i widział swojego anioła.
Strzegł jej przed całym swiatem.
Cierpiał, gdy inne ramiona oplatały jej talię.

(Ona)
Była przeciętna,
była jedyna.Miała duszę,
choć niewielu mogło to dostrzec,
wielką.
Kiedy patrzył w jej oczy,
widział tylko dobroć.
Gdy patrzyli inni,
widzieli aż dwie puste źrenice.
Nie umiała nie wybaczyć,
nie opanowała ważnej sztuki nienawiści.
Była mu dotykiem w swojej nieskończoności,
nieświadomie.
Uśmiechała się
i brała jego serce w dłonie.
Ogrzewała je, zapalała iskrę i odchodziła,
nie wiedziała, że zabija każdą część jego duszy,
która jeszcze potrafiła żyć
bez jej widoku, spojrzenia, ciepła.

Było ich coraz mniej-
Chciał być dla niej.
Był
tylko
przyjacielem.
Płakał jej łzami nad własną bezsilnością.
Pragnął tylko jej,
miłości.

Nigdy nie obiecywała, że go pokocha.
Nigdy nie dała nadziei,
była nią.
Była jego życiem,
jego kochaniem!

Miłości mojej niespełnionej...

autor

kotecek

Dodano: 2005-12-26 16:09:24

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie