Zima obok nas

Zima obok nas
Sypie się błękitem Nieba
A my odwracamy się twarzą do Słońca
I zaczynamy kochać swą nawzajem podnietę.

Zima obok nas
I szybko uciekający czas
To jet to, co nas nurtuje
I humor nam psuje.

Zima obok nas
Spogląda z Niebios
I w lustrzanym odbiciu lodu
Samotność swą ujawnia.

Zima obok nas,
Ale na szczęście
W nas jest wciąż aktywny wulkan Miłości
I snem pożegnalnym
Wraz z trzepotem skrzydeł oddala się od nas.

Zima obok nas
Jest częścią szarej rzeczywistości
I obawą zranionego ptaka
Przed białym puchem,
Który wspomaga konanie.

Zima obok nas
Jest zmysłem nieokiełznanym
I nastraja nas do jeszcze większej Miłości
By nie zamarznąć w pojedynkę pod białą lawiną.

Zima obok nas
Chce nam pokazać
Te wszystkie jakże dziwne miejsca,
Których latem, czy też jesienią
Lub wiosną nie spotkamy nigdzie.

Zima obok nas
Jest letargiem przyrody
I obrona przed śmiercią,
Ale nie jest letargiem uczuć,
Które drzemią w pięknych snach
I jawach...

autor

AMOR1988

Dodano: 2009-01-14 09:26:47

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie