zimny wiersz
rozdarte skrzydła anioła
upadły na lodu posadzkę
skrzą się w twoim oddechu
zimne...
usta niegdyś gorące
czerwienią pulsowały
autor
obywatel69
Dodano: 2015-07-11 00:01:00
Ten wiersz przeczytano 818 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
sugestywna pełna melancholii miniatura - pozdrawiam
mocny, melancholijny przekaz w miniaturce; podoba się
+* pozdrawiam
Bdb miniaturka,choć smutna,
niestety czasem uczucie się wypala.
Pozdrawiam ciepło.
To bardzo smutne,ale takie jest życie.Pozdrawiam
serdecznie
Bardzo smutny wiersz. Samo życie,
przykre. Pozdrawiam serdecznie.
Oj to boli jak cholera.
Ciepełka życzę Sebastianie, pozdrawiam. +
Powiało lodem i mrozem
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna miniaturka.Odejście kochanej osoby to jak
powiew lodowatego wiatru.Pozdrawiam serdecznie:)
Zimny to fakt - jak Klatera zimne nóżki.Jak
najszybciej zapomnieć i podgrzać potrawę. Może być
czysta z czerwoną kartką.miłego wieczoru.Na
pocieszenie punkcik
Bardzo mocno i ciekawie z nutą
melancholii.
Pozdrawiam
usta kiedyś gorace
a teraz zimno :(
Czasami te anioły rozki pokazują i serce, nie wiedząc
czemu, w zimny lód się zmienia :(
Pozdrawiam CIEPLUTKO :)
tak czasem z tymi aniołami jest, one bliżej nieba,
bujają w obłokach
Ech, znałem ongiś jednego anioła, co na imię miał
Angela... Niestety, na drugie miała... Pomyłka?;-p A
skąd! Magdalena bez Marii;-)
Pozdrawiam nie bez cienia melancholii;)
pozdrawiam..