Zimowa przygoda

Pani Zima piękna ,wyniosła
zimowy teatr w lesie stworzyła
jedwabiem białym,puchowym kurzem
wszystko wokoło skrzętnie ukryła

Z nieba srebrny pył poleciał
jak perełki i koraliki
ozdobił krzaki i drzewa
śnieżnym wiatrem splótł roślinki

Powstał teatr niczym magia
wirowanie gwiazdek śniegu
zasypane śniegiem drzewa
zamieniły się w postacie w biegu

Dziadek pod drzewem siedzi zadumany
we śnie zimowym zaspany
obok niego dumna sowa
z kryształkowymi skrzydłami

Dalej wataha psów przeogromnych
z wielkimi śnieżnymi uszami
jak ogary na polowanie mknące
w wielkim wirze zamieci splątane

Śnieżne zajączki,króliczki,jelonki
z czap śniegu stworzone na jodłach
łypią radosnym spojrzeniem
czekając na księżyca lśnienie

Tam armia wojsk śnieżnych szeregi
w czapach srebrzystych od lodu
świerki obok siebie w płaszczach ze śniegu
tworzą zastępy złowrogie

Sceneria niesamowita
zimy pysznej i wrogiej
oczy napełnia zachwytem
pięknej zimowej przygody.

autor

gorza

Napisany: 2010-01-30 Dodano: 2010-01-30 18:48:32

Ten wiersz przeczytano 1898 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie