Ziórozie
https://youtu.be/Qn6b5mZZD-I
Na zima kedy ciamno i tajamno je,
to sia człoziekoziu z psirzów wylyźć nie
chce.
Zgniły nimk siedzi abo co.
Po Nowam Roku, jek pozietrze dopasowało,
to łu noju zawdy sia draszowało.
Dnie i zieczory na Warniji to fejn só.
Kele psieca siedzić, cejtunki cytoć,
godać, abo patrzypyski przedować,
coby na niebzie ziórozie łoboczyć.
Tyle marzeń już śpi nieżywych.
Chmury są takie same jak na Fidonisi.
Tyś tą jedyną z moich Ziem szczęśliwych.
mitycznych nurtów, dziś jakoś dziwnie
cisi.
Tam Leuke znów klangoru chce jeszcze,
żurawi krzyku niczym herosi.
Pierwszy skrzydłami tnie powietrze,
szyk V ułatwia innym szybowanie.
Lecąc tuż za sobą złagodzą świata
małość.
Za tęczowym mostem znów sny uspokoją.
Z nimi tylko Victorii doskonałość.
A potem pójdę tam gdzie Isztar szła
spać,
wszystkie czary napełnię miłością.
Tylko nie wiem, czy na sen mnie stać.
ziórozie- żurawie
draszować- młócić
zgniły- leniwy
cejtunki- gazety
patrzypyski przedować- patrzeć bezmyślnie
Gwara warmińska.
Komentarze (24)
Każdy wers rozbudza wyobraźnię czytelnika. Dodatkowego
uroku nadaje owa gwara:)
Pozdrawiam Anno:)
Marek
Maciek, Krystynka, Ania, Ela, Czerges,
Halszka, Michał.
Dziękuję.
To masz jeszcze żurawie w gwarze kurpiowskiej:
https://www.google.com/search?q=szymanowski+lecia%C5%8
2y+zurozie&oq=szymanowski+lecia%C5%82y+zurozie&aqs=chr
ome..69i57j33i10i160l2.18526j0j15&sourceid=chrome&ie=U
TF-8#fpstate=ive&vld=cid:199bed09,vid:gYsJ4fMNsKA
Przepięknie Anno przedstawiłaś te wspaniałe ptaki-
żurawie, zarówno w sonecie, jak i w strofach pisanych
warmińską gwarą.
Pozdrawiam serdecznie :)
Czytając dwie pierwsze strofki myślałam, że to
fonetyczna odmiana jakiegoś obcego języka, a to
wpadka. Nie znam gwary warmińskiej stąd taka
dedukcja... ale fajnie :)
Piękny obraz namalowałaś warmińską gwarą. Pozdrawiam
ciepło Aniutku :)
Piękny wiersz o Warmii na czele z warmińską gwarą.
Wspaniały obraz wyczarowałaś. Pozdrawiam i podziwiam.
Beztroskiego dnia życzę:)
zamyśliłem się
piękny obraz Warmii widziany oczami żurawi ?
faktycznie czas przemija jak żurawie na niebie
ale kiedy te piękne ptaki powitamy ponownie wraca
nadzieja...
piękny wiersz
POEZJA